تفاوت حمله عصبی و تشنج چیست؟
حمله عصبی و تشنج
گاهی تکانه ها یا امواج غیر طبیعی الکتریکی مغز ، موجب بروز تغییرات ناگهانی در حرکات بدنی ، حسی و رفتاری خواهد شد ، که به آن حمله عصبی و تشنج گفته می شود.
بسته به تعداد عضلاتی که تحت تاثیر این تکانه ها قرار می گیرند ، حمله عصبی می تواند موجب انقباض و سخت شدن ناگهانی و یا شل شدگی کامل عضلات بدن شود و شخص برای مدتی دچار فلجی موقت خواهد شد.
گاهی تشنج و حمله بزرگ صرع به یک معنی می باشد.
از بدترین انواع حمله ، تشنج می باشد ، چرا که کل بدن را در بر خواهد گرفت . طی حمله تشنج همه عضلات بدن منقبض می شوند و بعد از تکان های شدید و خشن فرد بیهوش خواهد شد.
گاهی ممکن است حمله فقط در بخشی از قسمت های بدن به صورت موضعی باشد و کم کم به تکان های عمومی ( در دو طرف بدن ) تبدیل شود.
علل بروز تشنج
به طور کلی علت اصلی بروز تشنج هنوز مشخص نشده ولی از رایج ترین عواملی که موجب بروز تشنج خواهد شد می توان به موارد زیر اشاره نمود :
در نوزادان و شیرخوارگان
- تب و عفونت
- مشکلات مادر زادی
- آسیب دیدگی های حین تولد
- عدم تعادل شیمیایی یا متابولیکی در بدن
در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان
- عفونت
- سکته مغزی
- عوامل ژنتیکی
- بیماری آلزایمر
- بیماری های مادر زادی
- مصرف الکل یا مواد مخدر
- آسیب دیدگی یا ضربه به سر
- بیماری های مغزی پیش رونده
برخی دیگر از عواملی که ممکن است موجب بروز تشنج گردد عبارتند از :
- دارو ها
- تومور مغزی
- ترک مواد مخدر
علائم تشنج
از مشخصه های هشدار دهنده و عمومی تشنج می توان به موارد زیر اشاره نمود :
- خیره شدن
- تکان های سر
- گیج و مات بودن
- گرفتگی و سفتی بدن
- زمین خودن ناگهانی و بدون دلیل
- از دست دادن کنترل مثانه و روده
- از دست دادن هوشیاری ( بیهوشی )
- رعشه و حرکات لرزشی دست ها و پا ها
- عدم واکنش به صدا ها یا کلام در مدت کوتاه
- چشمک زدن های سریع و خیره شدن مقطعی
- مشکلات و اختلالات تنفسی یا قطع شدن تنفس
- خواب آلودگی و تحریک پذیری صبح ها در هنگام بیدار شدن
- گاهی حین تشنج لب فرد کبود شده و تنفس غیر طبیعی دارد.
اهداف اصلی از کنترل تشنج عبارت است از:
- تشخیص درست نوع تشنج
- حفظ سطح مناسب دارو های مصرفی
- استفاده از دارو های متناسب با نوع تشنج
- مصرف کمترین مقدار دارو برای دستیابی به کنترل کافی
